سن ازدواج و ارتباط آن با بلوغ جسمانی و اجتماعی و روانی
سن ازدواج یكی از مباحث داغی است كه این روزها بسیار مطرح است و نسبت به آن دیدگاه های متفاوتی مد نظر است. محدوده سنی ازدواج جوانان از مسائل مهم برای شروع یکی زندگی می باشد که این سن برای دخترها 16 تا 18 سال و برای پسرها 19 تا 21 سال ذكر میگردد. اما از دیدگاه روانشناسی، ازدواج در سنین ذکر شده بسیار قابل تامل است. برای بررسی این موضوع بهتر است که مطالب زیر را بخوانید.
بلوغ جسمانی صرف نظر از سن ازدواج
از نظر ما سن ازدواج جوانان باید بر سه اصل استوار باشد یعنی بلوغ جسمانی، بلوغ اجتماعی و بلوغ روانی. بلوغ جسمانی دوران توانمندی فرد از نظر تولید مثل می باشد كه برای دختران در حدود سنین 12 تا 14 سالگی و در پسران از حدود 14 تا 16 سالگی شروع میشود.
منظور از بلوغ اجتماعی چیست؟
بلوغ اجتماعی توانمندی لازم برای اداره امور خانواده، همسرداری و فرزندان است، که نیازمند برآوردهشدن نیازهای اقتصادی، بهداشتی، علمی، آموزشی و… برای گذراندن امور می باشد تا فرد بتواند با آن، مسكن و نیازهای خانواده را تامین نماید.
بلوغ روانی چیست و چه نقشی در ازدواج دارد؟
بلوغ روانی، مبحثی است كه روان پزشكان تحت عنوان رشد شخصیت از آن نام میبرند. بلوغ روانی جدا از بلوغ جسمانی است و باید خاطر نشان کرد از ابتدایی ترین نیازها برای رسیدن به هر موفقیت و پایداری و مسئولیت پذیری، لازمه ی رسیدن به بلوغ روانی است و مسولیت پذیری فقط در سایه بلوغ روانی شکل می گیرد. مسئولیت پذیری از اولین و اساسی ترین نشانه بلوغ روانی است. یک شخص زمانی می تواند ادعا کند که به بلوغ روانی رسیده است که بیاموزد دیگران و خودش را همانطور که هستند بپذیرد.
انواع بلوغ معمولا در چه سنینی اتفاق می افتد؟
در ابتدا باید گفت که تمامی این مسائل بستگی به خود فرد دارد. یك پسر ممكن است در سن 20 سالگی یكجا و كامل این خصوصیات را پیدا كند، در حالی كه دیگری در سنین بالاتر هم نتواند به آنها دست بیابد. در مورد خانم ها هم این مساله صدق می کند، یك دختر جوان ممكن است در سن 14 تا 15 سالگی به رشد كامل جسمانی برسد اما رشد روانی و شخصیتی او کامل نشده باشد و توانایی ایجاد یك رابطه درست با همسر، فرزند و خانواده شوهر را نداشته باشد.
در این حالت تبعات آن نه تنها به فرد و خانواده بلكه به جامعه هم سرایت می کند، پس ما فقط سن را ملاك اولیه و اصلی برای ازدواج قرار نمیدهیم، البته باید خاطر نشان کرد اینکه افراد با این تفکر پیش روند که ابتدا باید همه امكانات را فراهم و تمام دورههای تحصیل را طی كنند و شغل پر حاصلی به دست آورند و بعد ازدواج كنند نیز درست نمی باشد.
اگر شخصی بتواند به توانمندی شخصیتی، اجتماعی، اقتصادی و… برسد، میتواند ازدواج كند كه این اتفاق میتواند برای اقایان در شروع دهه سوم زندگی مطلوب باشد، گاهی نیز ممکن است این سن کمی بالا و پایین داشته باشد.