آبنوس کیانی گیاهی قابض، ضد عفونی کننده و ملین

در این مطلب از “آشنایی با گیاهان” قصد داریم شما را با گیاه آبنوس کیانی و ویژگی‌‌های ظاهری ،محل رویش و خواص این گیاه آشنا کنیم .با ما همراه باشید.

ویژگی‌‌های ظاهری گیاه آبنوس کیانی:

(تيره بقولات) گیاهی است پایا، با ریشه عمودی، ساقه ای افراشته و پوشیده از برگ های متناوب تک شانه ای. برگهای پایینی و ساقه ای کامل و بدون تضاریس بوده گل های زردرنگ آن در خوشه های انتهایی و به تعداد یک یا دو خوشه روی هر ساقه قرار دارند. میوه ها در درون غلافی جای دارند. تمام گیاه پوشیده از پرز است.

محل رویش:

معمولا می توان آن را روی تپه های کوچک خشک و در مراتع و چراگاههایی یافت که زمین آن به مقدار کافی آهکی باشد.

دوران گلدهی: اردیبهشت تا تیر

زمان برداشت: اردیبهشت و تیرماه

توضیحات:

برای تهیه دارو گل ها یا دقیق تر بگوییم، غنچه های آن را جمع آوری می کنند. این کار را در اوایل فصل گل دهی با دست و بدون چیدن دم غنچه انجام میدهند. غنچه های قدیمی را نمی چینند زیرا زود خورد میشوند و پس از خشک شدن تغییر رنگ داده قهوه ای می شوند. زمانی که گلها خشک شدند آنها را در جای خشک و در پاکت های دربسته نگهداری میکنند. آنها محتوی تانن ها، ساپونین ها، لعاب، قندها و مواد رنگی هستند.

این گیاه در صورت مصرف داخلی، قابض، ضد عفونی کننده و ملین سبکی است. برای تحریک ارگانیسم و راحت تر نمودن مبادلات سلولی دم کرده آن را به مقدار دو تا سه قاشق برای یک چهارم لیتر آب و به مدت پانزده دقیقه تهیه کرده در طول روز می نوشند. در مصارف خارجی برای کمپرس ها، حمامها، شستن زخم های عفونی، دمل ها، اگزما، غرغره به کار می رود. و در صورت وجود ورم حفره دهان، لثه ها یا لوزتین دم کرده ای با دو برابر مقدار ذکر شده باید تهیه کرد. اگر آبنوس با برگ تمشک، توت فرنگی و گل آلوسیاه مخلوط شود، ترکیبی به دست می آید که در قدیم به عنوان جانشین چای مصرف
می شد.